Номинация: «Мая сям'я ў гісторыі малой Радзімы»

Название работы: «История малой Родины начинается с семьи»

Автор: Гром Алексей, учащийся 9 класса

Руководитель: Гром Надежда Александровна

В работе учащегося 9 класса ГУО «Крупицкая СШ» Грома Алексея «История малой Родины начинается с семьи» рассматривается важность и социальная значимость деятельности его творческой семьи в истории малой Родины.

Автор изучает жизнь и творчество знаменитого и талантливого дедушки Грома В.Н., рассказывает и о значимом вкладе в продолжение традиций народа других членов семьи: бабушки – Гром З.М., папы – Грома Д.В., мамы – Гром Н.А.

Алексей обращает внимание, как на их примере с самого раннего детства ребята тоже занимаются творчеством. Приходит к выводу: если чего-то хочешь добиться в жизни, то много надо трудиться. А ярким примером для него служат близкие и родные люди.

Работа показала, что любовь к народному творчеству передаётся от отца к сыну, от сына к внукам, указывая на то, что семейные традиции находят своё продолжение.

Диплом I степени районного этапа

раскрыть » / « свернуть

Сёлета — 75 гадоў Вялікай Перамозе, і былых удзельнікаў той страшнай вайны сярод нас — адзінкі. Сыдзе пакаленне ўдзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны, не так ярка будзе ззяць іх слава. Цаніць подзвіг сваіх продкаў, якія перамаглі фашызм, павінны сёння ўсе мы, нашчадкі Вялікай Перамогі.

     Солдатам той страшной войны

О край белорусский, не раз возрождался

Из пепла смертельного ты.

Ведь страха не знали, народ свой спасали

Солдаты последней войны!

 

Вы жизни теряли, но честь отстояли

На алых от крови полях.

Вы мать защищали и мир предвещали

В суровых и лютых боях.

 

Не раз вы сражались на смерть своей ротой,

И в вас били залпом из пулемётов.

И падали рядом такие ж бойцы,

А вы, стиснув зубы, ползли впереди.

 

Ведь верой в победу страну вы спасли.

И с нею домой вы гордо пришли.

Солдаты той страшной последней войны,

Спасибо за Мир для нашей земли!

                                    Гром   Алексей 2020г.

 

Дай вам Бог, ветэраны…

 

Дай вам Бог, ветэраны,

Пражыць на свеце многа год.

За нас жыццё вы аддавалі,

Каб быў у шчасці наш народ.

 

Вялікі дзякуй Вам за тое,

Што мы вайны не ведаем зусім,

Не чуем гул гармат і стрэлаў,

Не бачым болю і крыві.

 

Мы нарадзіліся, калі было ўсё ў мінулым,

А Перамозе не адзін дзясятак год,

Мы будзем помніць, не забудзем

Ваш гераічны, доблесны паход!

 

Дай Бог Вам, ветэраны,

Сустрэць яшчэ шмат дзён вясны,

А людзям нашым завяшчаем –

Пражыць без слёз і без вайны!

                            Сцефановіч Дзмітрый, 2020 г.

Яўген Садоўскі. Мы будзем помніць заўсёды! 2020 г

Рэспубліканскі конкурс па фларыстыцы«Цветы Победы» намінацыя «Букет ветэрану» (вучаніца 9 класа Сцефановіч Ганны, кіраўнік Казюлева А.М., дыплом ІІ ступені раённага этапу)

 

Республиканский Час памяти – письменный урок “Любовь и подвиг”,

посвященный героям Великой Отечественной войны Зинаиде Туснолобовой и Иосифу Марченко (ученица 9 класса Стефанович Анна, руководитель Казюлева А.Н.)

раскрыть » / « свернуть

У сакавіку 2020 года вучні прымалі ўдзел у правядзенні дэкады беларускай літаратуры, культуры і мастацтва “Сакавіцкія світанкі”. У рамках тыдня праводзіліся віктарыны, літаратурныя чытанні, канферэнцыі, літаратурныя гадзіны, конкурсы вершаў, малюнкаў. У гэтыя дні ў школе была арганізавана выстава творчых работ навучэнцаў. Гэта і віншавальныя паштоўкі, калажы, сувеніры.У школе пад кіраўніцтвам настаўніка беларускай мовы Новікавай С. Ю. і настаўніка рускай мовы і літаратуры Гром Н. А. былі праведзены конкурсы чытальнікаў "Жывая класіка" і "Паэзію, як трапятанне сэрца, ніхто не можа адмяніць". У выкананні навучэнцаў 9-11 класаў гучалі вершы беларускіх і рускіх паэтаў і празаікаў. Пераможцам конкурсу стала вучаніца 9 класа Гардзіевіч Паліна.

Выстава малюнкаў “За любімую Беларусь”

Фотаконкурс “ Мая Крупіца”

Літаратурная імпрэза. “Мая мама лепшая на свеце”

Экскурсія ў краязнаўчы музей вёскі Анопаль.

Пісьменніку-юбіляру прысвячаецца

раскрыть » / « свернуть

Любіце, ведайце і шануйце

мову свайго народа

і ўмейце дасканала валодаць ёю.

                                             Якуб Колас

21 лютага 2020 года ў ДУА “Крупіцкая сярэдняя школа” прайшлі мерапрыемствы, прысвечаныя Міжнароднаму дню роднай мовы. Святкаванне Дня роднаймовы ў нашайнавучальнайустанове стала ўжодобрайтрадыцыяй.

Вучні 11 класааформілівельмізмястоўны і цікавыінфармацыйныстэнд, якібыўпрысвечаны Дню роднаймовы, дзеразмясцілі плакаты, малюнкі, партрэтыпісьменнікаў з выказванняміпра родную мову, займальныматэрыялпазнаваўчагахарактару.

         З самай раніцы ў фае школы вучні 9 класа віншавалі ўсіх з Днём роднай мовы і раздавалі паштоўкі, прысвечаныя беларускай мове.

Група вучняў прайшлася па ўсіхкабінетахпачатковай школы і пазнаёміла вучняў з багаццемроднага слова: прагучалівершыпрароднуюмову, прыказкі і прымаўкі, разнастайныязагадакі (кіраўнік Бортнік А. У.)

Вучні 5 класа пабывалі на экскурсіі ў этнаграфічным музеі вёскі Анопаль ( кл. кіраўнік Казюлева А. М.).

Адказаць на гумарыстычныя пытанні, хутка зрабіць пераклад, знайсці адказ на пытанні віктарыны па гісторыі роднай мовы – усё гэта паспрабавалі вучні 7-х і 8-х класаў ў час правядзення літаратурнага калейдаскопа ”Пасмяемся разам” (кіраўнік Новікава С. Ю.).

Вучняў зацікавіла выстава мастацкай літаратуры “Родная мова – цудоўная мова”, якую падрыхтавала бібліятэкар Краўцова І. Г.

Вучні 11 класа Зарубайко Паліна і Капельян Міхаіл пад кіраўніцтвам настаўніка беларускай мовы і літаратуры Казюлевай А. М. правялі віктарыну “Што я ведаю аб прыродзе сваёй краіны”.

  Зацікаўленасць, добразычлівасць, атмасфера даверу і вяселля панавалі на працягу ўсяго дня. Такія мерапрыемствы заўсёды выклікаюць у навучэнцаў нашай установы жаданне вывучаць сваю мову, паважаць, любіць і берагчы яе.

раскрыть » / « свернуть

Рэспубліканскі конкурс юных журналістаў "Ты ў эфіры"

Слава і гонар Крупіцы

Прыгожая мая Крупіца. Разлеглася яна на беразе ракі Пціч. Вялікую моц і сілу мела гэта рака! Вясной несла воды з такой хуткасцю, што змятала ўсё на сваім шляху. Нанесла вялікую гару камянёў-валуноў. Хтосьці пабудаваў на гэтых валунах вадзяны млын. Жыхары з ўсяго наваколля везлі сюды жыта, пшаніцу. У выніку пытлявання млынары-ўмельцы атрымоўвалі крупу. Тут і з’явілася паселішча, якое назвалі Крупіца.

Наведайце мясцовы краязнаўчы музей. Ён быў адчынены ў 1984 годзе, да 40-годдзя з дня вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Тут сабраны ўспаміны, фотаматэрыялы, дакументы, пісьмы, асабістыя рэчы тых, хто вызваляў родную Беларусь ад ворагаў. Тут беражна захоўваюцца ўспаміны пра адважную лётчыцу Веру Фёдараўну Ламака з в. Закружка. У ліпені 1938 года яна ўдзельнічала ў безпасадачным пералёце па маршруце Севастопаль-Архангельск разам з легендарнымі Марынай Разковай і Палінай Асіпенка. У Вялікую Айчынную вайну была камандзірам эскадрыллі лёгкіх бамбардзіроўшчыкаў у Таманскім авіяцыйным палку. У 1944 годзе чыгуначнікі г. Крычава арганізавалі збор сродкаў у фонд абароны. На сабраныя сродкі быў куплены самалёт і ўручаны маёру авіяцыі В.Ф. Ламака. На гэтым самалёце яна вызваляла родную Беларусь. Восем баявых узнагарод адзначаюць жыццёвы шлях адважнай лётчыцы.

У музеі захоўваецца “Кніга Памяці вёсак, спаленых разам з людзьмі нямецка-фашысцкімі захопнікамі ў гады Вялікай Айчыннай вайны 1941-1945гг. у Мінскім раёне і  Мінскай вобласці “. Кніга расказвае пра зверствы фашыстаў у невялічкай вёсцы Кузьмёнка. Яе жыхароў напаткаў лёс Хатыні.

  У час адыходу часцей Чырвонай Арміі да заходніх граніц было шмат параненых. Урач І.М.Хмялеўскі і медсястра Сабіна Барцэвіч, рызыкуючы жыццём, арганізавалі лячэнне цяжка параненых і абмарожаных партызан.

 На будынку Цэнтра здароўя ўстаноўлена мемарыяльная дошка ў гонар медсястры Барцэвіч Сабіны, якая загінула пры выкананні баявога задання 10 чэрвеня 1944 года.

Сёння Крупіцу ведаюць у многіх краінах свету. Праславіў яе аматарскі калектыў Рэспублікі Беларусь "Крупіцкія музыкі". Артысты – музыкі, спевакі, танцоры – не прафесіяналы, а аматары сцэны. Больш за 15 гадоў яны вядуць дабрачынную дзейнасць па збору сродкаў для набыцця лекаў, медыцынскага абсталявання і адпачынку дзяцей за мяжою. Яны ахвяравалі грошы Рэспубліканскаму цэнтру ў г. Мінску, дзіцячай анкалагічнай бальніцы ў Бараўлянах. З дапамогай галандскіх і нямецкіх сяброў быў пабудаваны Цэнтр здароўя ў вёсцы Крупіца.

Калектывам зроблена звыш 100 запісаў фанаграм на нацыянальным радыё, выпушчана 5 альбомаў і 2 кампактдыскі. Непасрэдна аб калектыве былі створаны тэлефільмы “Добры вечар, госці” і “Кум куму любіў”.

Музыка “Крупіцкіх музык” гучала ў дакументальнай кінастужцы “Сцежка, сцежачка, сцяжынка” (пра І.Буйніцкага), у мастацкім фільме “Любіць па-руску-3” кінастудыі “Масфільм”. Артысты ансамбля былі гасцямі праграмы “Сустрэчы ў Астанкіна” (г.Масква), тэлекампаніі “Мір”, удзельнічалі ў радыёперадачах “Сельскі час”, “У абедзены перапынак”, “Спявай, душа народная”, адкрывалі фестываль “Славянскі базар” у Віцебску.

Асаблівае месца ў музеі адведзена людзям, чыя дзейнасць і жыццё не прайшлі дарэмна, а іх справы атрымалі заслужанае прызнанне.

Жывём мы ў Крупіцы і не заўважаем яе прыгажосці, прывыкаем да яе хараства. Трэба любіць сваю зямлю, ахоўваць прыроду, разумна выкарыстоўваць яе багацці, ствараць вакол сябе прыгожае.

                                                       Сцефановіч Ганна, 15 гадоў, 9 клас

За працу "Слава і гонар Крупіцы" Сцефановіч А. атрымала дыплом ІІІ ступені абласнога этапу

раскрыть » / « свернуть

Верасень- кастрычнік 2019 года

Алімпіяда школьнікаў     " Расія і Беларусь: гістарычная і духоўная супольнасць» (вучаніца 11 класа Захарэвіч П., кіраўнік Гром Н.А.)   

VІ Тураўскія Епархіяльныя адукацыйныя чытаннні " Вялікая Перамога; спадчына і спадчыннікі” (вучань 11 класа Капельяна М., кіраўнік Казюлева А.М.) 

Мара

Звярнуцца хочацца да Бога,

Каб абагрэў маю зямлю,

Даў шчасце беларускаму народу,

Бо вельмі я яго люблю.

Каб не цуралісь сваёй мовы,

Пяшчотнай, самай дарагой,

Не забывалі роднай хаты,

Каб мелі ў душы спакой.

                                      Сцефановіч Ганна, 15 гадоў, 9 клас

 

Я ў вёсцы нарадзілася

А я і не саромлюся,

Што ў вёсцы нарадзілася,

Што бегаю па лужынах

З сябрамі раніцой.

Мы разам ходзім ў школу

І радуемся сонейку,

І песенькі вясёлыя

Спяваем мы гурбой.

А я і не саромлюся,

Што ў вёсцы нарадзілася,

Што крочу па грыбы

У суседнія лясы.

І спосабам надзейным,

Правераным, народным,

Заўсёды лечыць маці

На дзедаўскай пячы.

А я і не саромлюся,

Што ў вёсцы нарадзілася,

Што ў працы і павазе

Выхоўваюць бацькі,

Тут кожная сцяжынка

Знаёма мне з маленства,

І цешаць маё сэрца

Тут родныя куткі.

А я і не саромлюся,

Што ў вёсцы нарадзілася…

Такую і прымайце

Мяне, якая ёсць.

Змяняцца я не стану,

Хоць можа хто захоча.

У вёсцы нарадзілася

І жыць мне тут прыйшлось!

                                      Баравая Паліна, 13 гадоў, 7 клас

раскрыть » / « свернуть